Rudawski Park Krajobrazowy położony jest na pograniczu Sudetów Zachodnich i Środkowych. Obejmuje masyw Rudaw Janowickich, Góry Sokole oraz Góry Ołowiane. Dominującym elementem krajobrazu Parku jest główny grzbiet Rudaw Janowickich rozciągający się od Przełęczy Kowarskiej (727 m n.p.m.), po przełomową dolinę Bobru między Ciechanowicami a Janowicami Wielkimi. Ma on charakter potężnego wału o wyrównanej powierzchni i stosunkowo stromych zboczach, oddzielającego od siebie dwa rozległe obniżenia terenu: Kotlinę Jeleniogórską i Kotlinę Kamiennogórską. W linii grzbietowej wyraźnie zaznaczają się dwie przełęcze: Pod Bobrzakiem (805 m n.p.m.) oraz Rudawska (740 m n.p.m.).
Najwyższym wzniesieniem w obrębie Parku jest Skalnik (945 m n.p.m.), a najniżej położonym miejscem jest koryto rzeki Bóbr w okolicach Wojanowa-Bobrowa (ok. 350 m n.p.m.).
Charakterystyczną cechą krajobrazu Rudaw Janowickich jest zróżnicowana morfologia głównych grzbietów górskich, liczne wzniesienia i kulminacje oraz towarzyszące im skałki bądź grupy skalne (np. Góry Sokole, Starościńskie Skały, Skalny Most, Fajka, Skalnik itp.). Góry Ołowiane z kulminacją Turzca (690 m n.p.m.), oddzielone są od Rudaw Janowickich malowniczym przełomem Bobru. Także wyraźnie oddzielone od Rudaw Janowickich są Góry Lisie (671 m n.p.m.), które mają postać niewielkiego grzbietu (dł. około 3,5 km) o południkowym przebiegu.
